Czy nasze dzieci powinny grać? Temat gier komputerowych budzi zazwyczaj niezwykle silne emocje, a opinia publiczna jest bardzo podzielona. Z jednej strony gry komputerowe przedstawiane są jako nowoczesna i bardzo atrakcyjna forma rozrywki, która pozwala doświadczyć wielu fascynujących przygód w wirtualnym świecie. W dodatku jest to relatywnie tania forma rozrywki w porównaniu np.z nurkowaniem czy żeglowaniem. Z drugiej strony gry komputerowe krytykowane są za przesycenie przemocą i okrucieństwem. Mówi się o nich, że „odmóżdżają”, zabijają wyobraźnię i oswajają dzieci z agresją. To wszystko budzi uzasadniony niepokój rodziców oraz psychologów i szkolnych wychowawców. Jakie naprawdę są gry komputerowe? I czy dzieci powinny w nie grać?
Odpowiedzi jest tak wiele, jak wiele jest gatunków gier komputerowych, a prawda leży gdzieś po środku. Przede wszystkim nie należy wylewać dziecka z kąpielą. Jest faktem, że na rynku gier komputerowych możemy znaleźć gry brutalne, emanujące przemocą. Mówiąc krótko balansujące na krawędzi dobrego smaku. Jednak jest jeszcze druga strona medalu. Istnieje mnóstwo gier komputerowych, w których gracz ma budować, a nie burzyć, tworzyć, a nie niszczyć, pomagać, a nie zabijać.
Gry strategiczne uczą logicznego myślenia, planowania, analizy, kreatywności w rozwiązywaniu problemów, łączenia wielu elementów układanki w całość. Gry zręcznościowe bądź przygodowe rozwijają w dziecku spostrzegawczość, szybkość reakcji i inteligencję przestrzenną. Tutaj warto przypomnieć, że już w 2014 roku, Gazeta Wyborcza opublikowała artykuł w którym zreferowano wyniki badań dzieci grających w gry Minecraft i Angry Birds. Okazało się, że dzieci te miały wyższy iloraz inteligencji oraz były lepsze z matematyki niż ich rówieśnicy pozbawieni kontaktu z tymi grami. Dodatkowo granie w powyższe gry sprzyjało poprawieniu koncentracji i samodzielności w podejmowaniu decyzji.
Dodatkowo wiele gier rozwija także kompetencje językowe z racji tego, że są anglojęzyczne. Szczególnie Minecraft ma silny wpływ na kompetencje matematyczne, był także najchętniej wybieraną podczas badania grą przez 6-cio i 7-latków.
Podsumowując należy pamiętać, że gry komputerowe dzielą się na różne gatunki, niektóre z nich przeznaczone są dla dorosłych i tylko dorośli powinni w nie grać. Są gry, które nie rozwijają ani dziecka, ani osoby dorosłej w żaden sposób. Są i takie w które z powodzeniem może grać dziecko lub osoba dorosła, czerpiąc sporo satysfakcji i rozwijając swój potencjał. W dobie powszechnego Internetu zdobycie takiej gry oznaczonej 18+ nie jest dla dziecka żadnym wyzwaniem. Dlatego to do rodzica należy kontrola, w co gra nasze dziecko i czego może nauczyć się spędzając czas przed komputerem.